Οι πρώτες οθόνες ήταν ασπρόμαυρες (ή δίχρωμες) και χρησιμοποιούσαν οθόνες CRT . Τα χρώματα εμφανίζονταν με έγχρωμες οθόνες CRT. Οι νεότερες τεχνολογίες για οθόνες χρησιμοποιούσαν οθόνες LCD, οι οποίες επίσης μπορούσαν να απεικονίζουν αρχικά μόνο δύο χρώματα, στη συνέχεια διάφορες αποχρώσεις του γκρι και τελικά χρώματα.

Όπως και με τις οθόνες CRT, τα χρώματα στις οθόνες LCD αποτελούνται από τρία βασικά συστατικά: RGB, δηλαδή κόκκινο κόκκινο κόκκινο, πράσινο πράσινο, μπλε μπλε μπλε και χρησιμοποιούν τη λεγόμενη πρόσθεση χρωμάτων. Το σήμα τροφοδοτείται από τον υπολογιστή στην οθόνη είτε αναλογικά( υποδοχήVGA ) είτε ψηφιακά(DVI, Display Port, HDMI).

Οι οθόνες μπορούν να χωριστούν σε διάφορες ομάδες:

• οθόνη CRT, κλασική οθόνη κενού (δεν χρησιμοποιείται πλέον σήμερα)
• LCD – χρησιμοποιεί υγρούς κρυστάλλους
• οθόνη πλάσματος – παλαιότερα προοδευτική τεχνολογία
• λιγότερο διαδεδομένοι τύποι (OLED, LED, τηλεόραση κ.λπ.)

Πώς θα μπορούσε να ήταν η ζωή πριν από την έλευση του διαδικτύου και της τεχνολογίας της πληροφορίας Σίγουρα πολύ πιο αργή και πιο ήσυχη. Αν πάμε ακόμη πιο πίσω στο χρόνο, όταν οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τηλεόραση και όλες οι πληροφορίες διαδίδονταν μόνο γραπτά ή προφορικά, φαίνεται αδιανόητο. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή εποχή, όπου η σύγχρονη τεχνολογία βρίσκεται παντού, οι περισσότεροι άνθρωποι μάλλον δεν θα μπορούσαν πια να ζήσουν χωρίς αυτήν.

Το έτος ήταν το 1920, όταν ο Αμερικανός επιστήμονας Allen B. DuMont αποκάλυψε στον κόσμο τη νέα του εφεύρεση που θα έφερνε επανάσταση στον τρόπο ζωής της ανθρωπότητας. Μιλάμε για το δομικό στοιχείο της σύγχρονης τεχνολογίας, την οθόνη CRT. Εισήγαγε μια εντελώς νέα εποχή στον πολιτισμό και στην καθημερινότητα των ανθρώπων, αλλάζοντας σιγά σιγά τον τρόπο ζωής τους.

Αργότερα, η ανθρωπότητα άρχισε να μαθαίνει την έννοια της λέξης τηλεόραση, η οποία στην αρχή δεν ήταν διαθέσιμη σε όλους. Η πρώτη εμπορικά πρακτική τηλεόραση για το κοινό κατασκευάστηκε το 1938. Η πρώτη οθόνη LCD εμφανίστηκε πριν από 25 χρόνια. Όμως ο δρόμος για τη δημιουργία αυτής της οθόνης ήταν πολύ μακρύς και ακανθώδης.

Στην αρχή, οι οθόνες δεν ήταν τόσο περίτεχνες και ικανές όσο βλέπουμε σήμερα. Όλα εξελίχθηκαν σταδιακά προς το καλύτερο. Εκείνη την εποχή, οι οθόνες ήταν ασπρόμαυρες και χρησιμοποιούσαν βαθιές οθόνες CRT. Σε σύγκριση με τις σημερινές οθόνες, η ίδια η οθόνη ζύγιζε έως και 10 κιλά και είχε διαγώνιο έως και 24 ίντσες. Αρκετά αδιανόητο εκείνη την εποχή.

Οθόνη CRT (καθοδικός σωλήνας ακτίνων)

Το 1897, ο Γερμανός φυσικός Karl Ferdinant Braun εφηύρε τον καθοδικό σωλήνα ακτίνων, έναν τύπο επιταχυντή ηλεκτρονίων. Χρησίμευσε ως συσκευή απεικόνισης στην τηλεόραση, στις οθόνες και στους παλμογράφους. Η εικόνα παραγόταν από μια δέσμη (ρεύμα) 3 δεσμών ηλεκτρονίων. Το μεγάλο μειονέκτημα της CRT είναι το μέγεθος και η γήρανσή της. Ως εκ τούτου, αντικαθίσταται σταδιακά από οθόνες LCD.

Η καμπή ήρθε στις 3 Ιουλίου 1928, όταν ο Σκωτσέζος μηχανικός John Logie Baier παρουσίασε την έγχρωμη τηλεόραση. Έκτοτε, ο κόσμος γνώρισε και την έγχρωμη εικόνα, η οποία βασιζόταν σε τρία βασικά χρώματα – το κόκκινο, το πράσινο και το μπλε (RGB). Σήμερα δεν βλέπουμε πλέον οθόνες CRT, καθώς έχουν αρχίσει να καταργούνται σταδιακά και να αντικαθίστανται από νέες τεχνολογίες, όπως οι οθόνες LED, OLED ή πλάσματος.

Οθόνη LCD

Στο γύρισμα της χιλιετίας, οι οθόνες LCD άρχισαν να γνωρίζουν επιτυχία. Ονομάζονται οθόνες υγρών κρυστάλλων και η πρώτη πειραματική οθόνη δημιουργήθηκε το 1968. Ωστόσο, εκείνη την εποχή χρησιμοποιούνταν περισσότερο σε μικρές συσκευές, όπως αριθμομηχανές ή μικρές οθόνες ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η τεχνολογία LCD άρχισε να χρησιμοποιείται σε οθόνες υπολογιστών, αλλά και σε οθόνες φορητών υπολογιστών. Στη συνέχεια ήρθε το στάδιο των οθονών LCD στις τηλεοράσεις. Καθώς άρχισαν να εμφανίζονται φορητοί υπολογιστές, οι οθόνες CRT φάνηκαν ανεπαρκείς. Ακριβώς λόγω του μεγέθους και του βάρους τους, δεν ήταν προσαρμοσμένες για φορητή χρήση.

Είναι σχεδόν ανεξάρτητες από μια πηγή ενέργειας, με διάρκεια ζωής της μπαταρίας αρκετούς μήνες. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι είναι λεπτές και επίπεδες, λιγότερο επιζήμιες για την ανθρώπινη όραση, δεν εξαρτώνται από πηγή ενέργειας και έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής της μπαταρίας.

• το 1933 οι υγροί κρύσταλλοι χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στην πράξη από την Marconi Wireless Telegraph
• 1960 Ο Richard Williams ανακάλυψε τις ιδιότητες των κρυστάλλων που χρησιμοποιούνται σήμερα στις οθόνες LCD
• Ο George H. Heilmeier ανακάλυψε μεθόδους για την αλλαγή των χρωμάτων των υγρών κρυστάλλων. Έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη λειτουργική οθόνη υγρών κρυστάλλων με τη χρήση της τεχνολογίας DSM
• 1973 Γεννήθηκε η πρώτη αριθμομηχανή με οθόνη υγρών κρυστάλλων
• Δεκαετία του 1980 δεκαετία του 1990 Οθόνες LCD για φορητούς υπολογιστές, οθόνες, τηλεοράσεις

Με την πάροδο των ετών, υπήρξε μια σταδιακή ανάπτυξη, με κινητήρια δύναμη κυρίως τις ξένες εταιρείες όπως η Samsung, η LG και η Panasonic. Στόχος τους ήταν η βελτίωση των λειτουργικών χαρακτηριστικών και η ανάπτυξη νέων καινοτομιών. Η εστίαση ήταν κυρίως στην αύξηση του μεγέθους ή της αντίθεσης.

Εκτός από τα πλεονεκτήματα, οι οθόνες LCD είχαν και ένα μειονέκτημα, το οποίο ήταν η έλλειψη ποιότητας εικόνας που διέθεταν οι οθόνες CRT, γεγονός που τις καθιστούσε ανώτερες από τις LCD. Η ψυχρή κάθοδος των CCFL βρίσκεται στις οθόνες LCD. Η αρχή βασίζεται στο γεγονός ότι το φως κατανέμεται όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα σε ολόκληρη την επιφάνεια της οθόνης. Στη συνέχεια, το φως διέρχεται από ένα πολωτικό φίλτρο, το οποίο περιέχει ένα στρώμα υγρών κρυστάλλων στο οποίο καθορίζεται η φωτεινότητα των επιμέρους εικονοστοιχείων. Στη συνέχεια, το φως μεταφέρεται στο φίλτρο RGB, όπου μεταφέρεται μαζί με το χρώμα σε ένα δεύτερο πολωτικό φίλτρο. Το λεπτό προστατευτικό γυαλί, στο οποίο υπάρχουν τρία στρώματα, χρησιμεύει ως προστασία και βοηθά στη διάχυση του φωτός και εγγυάται καλύτερη εικόνα.

Ενώ στην οθόνη LED, ως πηγή φωτός χρησιμοποιούνται LED, τα οποία καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια. Έχουν κερδίσει την επιτυχία λόγω της ενεργειακής τους αποδοτικότητας, της καλύτερης αντίθεσης, αλλά και λόγω της καλύτερης ποιοτικής απόχρωσης του πλούσιου μαύρου. Η μόνη διαφορά μεταξύ μιας οθόνης LCD και μιας οθόνης LED είναι ο διαφορετικός τύπος οπίσθιου φωτισμού.

Ο χρόνος έχει προχωρήσει στις σημερινές τεχνολογικές εξελίξεις. Η σύγχρονη τεχνολογία έχει αρχίσει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του ανθρώπου για να τον εξυπηρετεί και να κάνει τη ζωή του ευκολότερη. Οι απαιτήσεις που τίθενται σήμερα από την κοινωνία είναι πολύ υψηλότερες από ό,τι ήταν τον περασμένο αιώνα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει να παράγονται φορητές οθόνες τριπλής επέκτασης που μπορούν να επεκτείνουν τον χώρο εργασίας από μία οθόνη σε τρεις, οι οποίες ονομάζονται triscreen .

Η φιλοσοφία πίσω από τις οθόνες MISURA είναι να διευκολύνει τη ζωή των ανθρώπων των οποίων η εργασία γίνεται με φορητό υπολογιστή. Στόχος τους είναι επίσης η διατήρηση της ψυχικής και σωματικής υγείας του ατόμου, γι’ αυτό και δίνουν έμφαση στην εργονομία του χώρου εργασίας. Καθώς ο χρόνος προχωράει μπροστά, η τεχνολογία κινείται μαζί της. Ας δούμε τι θα συμβεί σε μερικές δεκαετίες..

Οθόνη πλάσματος

• συσκευή απεικόνισης που χρησιμοποιείται για τηλεοράσεις μεγάλης οθόνης / ελάχ. 80 cm/
• 1936 Ο Kálmán Tihanyi περιέγραψε την αρχή της τηλεόρασης πλάσματος
• 1983 Πρώτη λειτουργική τηλεόραση πλάσματος
• 1992 Οθόνη έγχρωμης τηλεόρασης πλάσματος
• 1994 Η τηλεόραση πλάσματος στη βιομηχανία
• 1996 Πρώτη τηλεόραση πλάσματος στην αγορά

Οθόνη αφής

• μια ηλεκτρονική οπτική οθόνη που μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία και τη θέση της αφής σε μια επιφάνεια
• 1971 Ο Sam Hurst ανέπτυξε τον πρώτο αισθητήρα αφής
• 1974 Αναπτύχθηκε η πρώτη οθόνη αφής
• 1977 Η Elographics ανέπτυξε και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την τεχνολογία αντίστασης πέντε συρμάτων, η οποία χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα
• 1983 Κατασκευάστηκε ο πρώτος εμπορικός υπολογιστής με οθόνη αφής